Computerprogramma’s zijn steeds meer aanwezig in ons dagelijks leven: in auto’s, smartphones, connected objecten… De technische materialen zijn zelf programmeerbaar: de ene computer kan een andere configureren, een programma kan software testen en analyseren… Om deze technische uitdagingen aan te gaan, ontstaat geleidelijk een consensus. Door de maturiteit in het projectbeheer heeft het objectparadigma zich opgedrongen, evenals het gebruik van softwareplatformen met voortaan gestandaardiseerde functies. Bovendien dient men door de datagroei die veel sterker is dan de computerkracht steeds vaker gedistribueerd te programmeren. De taalkeuze blijft echter moeilijk en moet rekening houden met tal van criteria: de rijkdom van de libraries, de dynamiek van de gemeenschap, de strategie van de uitgever, de kwaliteit van de documentatie en de gebruiksrechten. Ondanks de voortdurende verbetering van ontwikkelingsmethoden en -instrumenten is er een grote behoefte aan goed opgeleide ontwikkelaars op de markt. Hun schaarste blijft bestaan door een toenemende vraag in volume en techniciteit.